Οι Συνεταιρισμοί λειτουργούν βάσει του Ν. 1667/1986 (Αστικοί Συνεταιρισμοί κι άλλες διατάξεις) καθώς βεβαίως και από τα καταστατικά τους και τις διατάξεις του Εμπορικού και Αστικού Δικαίου.

 

Tο ʼρθρο 5 του Ν. 1667/1986 ορίζει ότι:

 

«Η Γενική Συνέλευση του Συνεταιρισμού απαρτίζεται από όλα τα μέλη του, που συνέρχονται σε τακτική ή έκτακτη συνεδρίαση, όπως ορίζει ο νόμος αυτός. Τα μέλη μετέχουν και ψηφίζουν στη γενική συνέλευση αυτοπροσώπως. Σε συνεταιρισμούς που έχουν περισσότερα από χίλια μέλη, το καταστατικό μπορεί να προβλέπει γενική συνέλευση από αντιπροσώπους-μέλη του συνεταιρισμού, που εκλέγονται από περιφερειακές συνελεύσεις, ανάλογα με τον αριθμό των συνεταίρων της περιφέρειας. Η περιφέρεια, ο αριθμός των αντιπροσώπων και η διάρκεια της θητείας τους, ο τρόπος άσκησης των αντιπροσωπευτικών καθηκόντων και ο τρόπος ανάκλησης τους καθορίζονται από το καταστατικό, (όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ.2 του ν. 2515/1997»

 

Επομένως.

 

Το αυτοπροσώπως δεν επιδέχεται καμιά παρερμηνεία. Είναι κατηγορηματικό. Ή ο ίδιος ή κανείς. Ο μόνος τρόπος αντιπροσώπευσης είναι να δημιουργήσουμε μια δεύτερη Π.Ο.Ε.Π.Π.Π. Κάθε τρία χρόνια θα ψηφίζουν σε κάθε νομό οι συνεταιριστές και θα εκλέγουν τους «αντιπροσώπους» τους. Οι ίδιοι οι συνεταιριστές δεν θα ξαναπάνε ΠΟΤΕ στη Γ.Σ. αλλά θα αντιπροσωπεύονται. Κάθε 50 συνεταιριστές θα εκλέγουν έναν «βουλευτή» και αυτοί θα συνεδριάζουν στο όνομα των υπολοίπων. Αν λοιπόν ο Σ.Ε.Π.Π.Π. φτάσει στα 1.000 μέλη, τότε 1.000 διά 50 ίσον 20 και άρα 20 «βουλευτές» όλοι κι όλοι θα είναι η Γ.Σ. του Σ.Ε.Π.Π.Π.. Κι αν «τα βρουν» οι 11 από αυτούς και πλειοψηφούν, τότε θα ορίζουν όπως θέλουν τους 1.000 συνεταιριστές. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε;

 

Σε κάθε περίπτωση.

 

Πουθενά δεν λέει ο νόμος ότι ο αδελφός εξουσιοδοτεί τον αδελφό, η μητέρα το παιδί και η σύζυγος τον σύζυγο. Το ότι αυτό συμβαίνει σήμερα στα πρακτορεία ΟΠΑΠ, δεν το πρόβλεψε ο νομοθέτης. Τώρα βέβαια με τη σύμβαση ΟΠΑΠ και Πράκτορα, ο πράκτορας θα πρέπει να δικαιολογεί την απουσία του από το κατάστημα. Αν η άδεια είναι στο όνομα του/της συζύγου, που έχει τις νόμιμες προϋποθέσεις να λειτουργεί πρακτορείο ΟΠΑΠ, αλλά ουσιαστικά πράκτορας είναι η/ο σύζυγος ή το παιδί, που δεν έχουν όμως τις προϋποθέσεις και γι’ αυτό κρατούν την άδεια σε συγγενή τους, τότε ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ. Αν ο πραγματικός πράκτορας δεν παραβρίσκεται ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ στο πρακτορείο, η άδεια παραδίδεται. Βεβαίως, πλέον, διευκολύνεται με τη σύμβαση η μεταβίβαση της άδειας από τον συγγενή στο πρόσωπο που λειτουργεί το πρακτορείο. Γιατί άραγε δεν προχωρούν στην τυπική μεταβίβαση; Η διοίκηση της Π.Ο.Ε.Π.Π.Π. αυτό είχε απαιτήσει. Να εμφανιστούν ως πράκτορες αυτοί που πραγματικά δουλεύουν τα πρακτορεία και όχι το αντίθετο, που λένε μερικοί, ότι δεν είναι συμπαθείς οι «αντικαταστάτες» τους.

 

Επί της ουσίας.

 

Ο Σ.Ε.Π.Π.Π., πέρα από το προσωπικό στοίχημα περί αυτοδιάθεσης, το οποίο φυσικά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχτεί, είναι μια μεγάλη προσπάθεια για «την αύξηση του εισοδήματος των μελών του, την εδραίωση του αισθήματος ασφάλειας για το μέλλον τους, τη διευκόλυνση της καθημερινής λειτουργίας των επιχειρήσεων τους και την ανάπτυξη του ίδιου του Συνεταιρισμού σε πόλο επιχειρηματικότητας και εμπορικής δραστηριότητας που δεν θα έχει προηγούμενο στα ελληνικά οικονομικά δεδομένα». Αυτό είπαμε εξ αρχής και σε αυτό επιμένουμε.

Μπορούμε να το κάνουμε ΟΛΟΙ μαζί ή να προσλάβουμε καθαρούς επαγγελματίες, που αυτοί θα αποφασίζουν κι εμείς θα υπακούμε. Τίποτε από τα δύο δεν αποκλείεται. Όμως τουλάχιστον την πρώτη φορά, θα επιχειρήσουμε να αποφασίσουμε Ο,ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΟ. Κι ας είναι λάθος βρε αδελφέ. Εμείς θα το κάνουμε, εμείς θα το πληρώσουμε, εμείς θα το διορθώσουμε. Κακό είναι να το χαρούμε; Να δούμε και τι αξίζουμε;

Για να πετύχει αυτό το εγχείρημα πρέπει να συμμετάσχουν ΟΛΟΙ όσοι λειτουργούν τα πρακτορεία. Οι πραγματικοί και όχι οι τυπικοί πράκτορες. Γιατί αυτοί μόνο ξέρουν τα προβλήματα, αυτοί θα βρουν και τις λύσεις. Όμως κάθε τι που αποφασίζουν οι πραγματικοί, θα πρέπει να υπογράφεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ από 200, σε ελάχιστο αριθμό, τυπικούς. Χωρίς τους «πραγματικούς», δεν έχουμε ουσία. Χωρίς τους «τυπικούς», δεν έχουμε αποτέλεσμα. Είναι τόσο απλά τα πράγματα, που γεννά έντονη ανησυχία η μη κατανόηση τους.

Οι αντιπρόσωποι, με αυτή τη λογική, είναι όχι μόνο καλοδεχούμενοι αλλά, αντιθέτως, απαραίτητοι. Με μια διαφορά. Οι αντιπρόσωποι να είναι αντιπρόσωποι. Συγγενείς Α΄ και Β΄ βαθμού που να αποδεικνύεται από δημόσιο έγγραφο. Όχι αυτός που αγόρασε το πρακτορείο κάτω από το τραπέζι. Γιατί δυστυχώς μας ξέφυγαν και 3 τέτοιοι. Και τέλος ένας αντιπρόσωπος για ένα τυπικό μέλος. Όχι ένας με 5-6 εξουσιοδοτήσεις. Διότι, όπως είπαμε, αυτός δεν ψηφίζει. Μόνο καταθέτει την καθοριστική άποψη του πρακτορείου που εκπροσωπεί. Αν λοιπόν εκπροσωπεί περισσότερους από έναν, τι θα γίνει; Θα σηκωθεί ανάλογες φορές να πει ακριβώς τα ίδια;

Και μη γλιστράτε εύκολα προς την ανευθυνότητα της ανάθεσης ευθυνών σε διορισμένους. Διότι το διάβασα κι αυτό. Να οριστούν, λέει, υπεύθυνοι σε κάθε περιοχή που θα κινητοποιούν τους υπόλοιπους. Αλλά στον Συνεταιρισμό όλοι είναι ίσοι και συνυπεύθυνοι. Αυτοί οι λίγοι «υπεύθυνοι» τι θα είναι; Πιο «ίσοι» από τους άλλους ίσους;

 

Και μην ανησυχείτε.

 

Στις ψηφοφορίες που θα διεξαχθούν κατά τη Γενική Συνέλευση, θα καταγράφονται τρία αποτελέσματα. Το αποτέλεσμα των «τυπικών» μελών, που θα ανακοινώνεται όπου απαιτεί ο νόμος. Το αποτέλεσμα του συνόλου των παρευρισκομένων (μέλη και αντιπρόσωποι), που θα μετρά για την λήψη των πραγματικών αποφάσεων. Αλλά και το αποτέλεσμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τους απόντες, που θα λαμβάνεται υπόψη στην υλοποίηση των αποφάσεων. Όμως οι απόντες θα τιμωρούνται, όχι με ποινές και αποκλεισμούς, όπως κάποιοι αδίκως εκφοβίζουν. Παρά με την μεγαλύτερη τιμωρία που υπάρχει για μας. ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.

Ίσως όμως πραγματικά «τιμωρηθούν» και με πρόσθετες επιβαρύνσεις. Και ως αρχή, το κόστος της οργάνωσης της Γ.Σ. θα ανέλθει περίπου σε 15.000 ευρώ. Αυτό μπορεί να επιμεριστεί σε όλους (να αφαιρεθεί από τα προς διανομή μελλοντικά κέρδη του Σ.Ε.Π.Π.Π.) ή να επιβαρύνει αποκλειστικά τα κέρδη των αδικαιολογήτως απόντων, μιας και οι παρόντες συνεισφέρουν στη Συνέλευση με τα έξοδα μεταβίβασης τους. Εμείς είμαστε νοικοκύρηδες εμείς και θα ορίσουμε τα του οίκου μας. Εκτός κι αν η ευθυνοφοβία, μας οδηγήσει να υπακούμε σε διαταγές …αφεντικών-υπαλλήλων μας!

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Σ.Ε.Π.Π.Π.

ΚΙΜΩΝ ΚΛΩΝΑΡΗΣ

 

Οι Συνεταιρισμοί λειτουργούν βάσει του Ν. 1667/1986 (Αστικοί Συνεταιρισμοί κι άλλες διατάξεις) καθώς βεβαίως και από τα καταστατικά τους και τις διατάξεις του Εμπορικού και Αστικού Δικαίου.

 

Tο ʼρθρο 5 του Ν. 1667/1986 ορίζει ότι:«Η Γενική Συνέλευση του Συνεταιρισμού απαρτίζεται από όλα τα μέλη του, που συνέρχονται σε τακτική ή έκτακτη συνεδρίαση, όπως ορίζει ο νόμος αυτός. Τα μέλη μετέχουν και ψηφίζουν στη γενική συνέλευση αυτοπροσώπως. Σε συνεταιρισμούς που έχουν περισσότερα από χίλια μέλη, το καταστατικό μπορεί να προβλέπει γενική συνέλευση από αντιπροσώπους-μέλη του συνεταιρισμού, που εκλέγονται από περιφερειακές συνελεύσεις, ανάλογα με τον αριθμό των συνεταίρων της περιφέρειας. Η περιφέρεια, ο αριθμός των αντιπροσώπων και η διάρκεια της θητείας τους, ο τρόπος άσκησης των αντιπροσωπευτικών καθηκόντων και ο τρόπος ανάκλησης τους καθορίζονται από το καταστατικό, (όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ.2 του ν. 2515/1997»

 

Επομένως.

Το αυτοπροσώπως δεν επιδέχεται καμιά παρερμηνεία. Είναι κατηγορηματικό. Ή ο ίδιος ή κανείς. Ο μόνος τρόπος αντιπροσώπευσης είναι να δημιουργήσουμε μια δεύτερη Π.Ο.Ε.Π.Π.Π. Κάθε τρία χρόνια θα ψηφίζουν σε κάθε νομό οι συνεταιριστές και θα εκλέγουν τους «αντιπροσώπους» τους. Οι ίδιοι οι συνεταιριστές δεν θα ξαναπάνε ΠΟΤΕ στη Γ.Σ. αλλά θα αντιπροσωπεύονται. Κάθε 50 συνεταιριστές θα εκλέγουν έναν «βουλευτή» και αυτοί θα συνεδριάζουν στο όνομα των υπολοίπων. Αν λοιπόν ο Σ.Ε.Π.Π.Π. φτάσει στα 1.000 μέλη, τότε 1.000 διά 50 ίσον 20 και άρα 20 «βουλευτές» όλοι κι όλοι θα είναι η Γ.Σ. του Σ.Ε.Π.Π.Π.. Κι αν «τα βρουν» οι 11 από αυτούς και πλειοψηφούν, τότε θα ορίζουν όπως θέλουν τους 1.000 συνεταιριστές. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε;

Σε κάθε περίπτωση.

Πουθενά δεν λέει ο νόμος ότι ο αδελφός εξουσιοδοτεί τον αδελφό, η μητέρα το παιδί και η σύζυγος τον σύζυγο. Το ότι αυτό συμβαίνει σήμερα στα πρακτορεία ΟΠΑΠ, δεν το πρόβλεψε ο νομοθέτης. Τώρα βέβαια με τη σύμβαση ΟΠΑΠ και Πράκτορα, ο πράκτορας θα πρέπει να δικαιολογεί την απουσία του από το κατάστημα. Αν η άδεια είναι στο όνομα του/της συζύγου, που έχει τις νόμιμες προϋποθέσεις να λειτουργεί πρακτορείο ΟΠΑΠ, αλλά ουσιαστικά πράκτορας είναι η/ο σύζυγος ή το παιδί, που δεν έχουν όμως τις προϋποθέσεις και γι’ αυτό κρατούν την άδεια σε συγγενή τους, τότε ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ. Αν ο πραγματικός πράκτορας δεν παραβρίσκεται ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ στο πρακτορείο, η άδεια παραδίδεται. Βεβαίως, πλέον, διευκολύνεται με τη σύμβαση η μεταβίβαση της άδειας από τον συγγενή στο πρόσωπο που λειτουργεί το πρακτορείο. Γιατί άραγε δεν προχωρούν στην τυπική μεταβίβαση; Η διοίκηση της Π.Ο.Ε.Π.Π.Π. αυτό είχε απαιτήσει. Να εμφανιστούν ως πράκτορες αυτοί που πραγματικά δουλεύουν τα πρακτορεία και όχι το αντίθετο, που λένε μερικοί, ότι δεν είναι συμπαθείς οι «αντικαταστάτες» τους.

Επί της ουσίας.

Ο Σ.Ε.Π.Π.Π., πέρα από το προσωπικό στοίχημα περί αυτοδιάθεσης, το οποίο φυσικά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχτεί, είναι μια μεγάλη προσπάθεια για «την αύξηση του εισοδήματος των μελών του, την εδραίωση του αισθήματος ασφάλειας για το μέλλον τους, τη διευκόλυνση της καθημερινής λειτουργίας των επιχειρήσεων τους και την ανάπτυξη του ίδιου του Συνεταιρισμού σε πόλο επιχειρηματικότητας και εμπορικής δραστηριότητας που δεν θα έχει προηγούμενο στα ελληνικά οικονομικά δεδομένα». Αυτό είπαμε εξ αρχής και σε αυτό επιμένουμε.

Μπορούμε να το κάνουμε ΟΛΟΙ μαζί ή να προσλάβουμε καθαρούς επαγγελματίες, που αυτοί θα αποφασίζουν κι εμείς θα υπακούμε. Τίποτε από τα δύο δεν αποκλείεται. Όμως τουλάχιστον την πρώτη φορά, θα επιχειρήσουμε να αποφασίσουμε Ο,ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΟ. Κι ας είναι λάθος βρε αδελφέ. Εμείς θα το κάνουμε, εμείς θα το πληρώσουμε, εμείς θα το διορθώσουμε. Κακό είναι να το χαρούμε; Να δούμε και τι αξίζουμε;

Για να πετύχει αυτό το εγχείρημα πρέπει να συμμετάσχουν ΟΛΟΙ όσοι λειτουργούν τα πρακτορεία. Οι πραγματικοί και όχι οι τυπικοί πράκτορες. Γιατί αυτοί μόνο ξέρουν τα προβλήματα, αυτοί θα βρουν και τις λύσεις. Όμως κάθε τι που αποφασίζουν οι πραγματικοί, θα πρέπει να υπογράφεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ από 200, σε ελάχιστο αριθμό, τυπικούς. Χωρίς τους «πραγματικούς», δεν έχουμε ουσία. Χωρίς τους «τυπικούς», δεν έχουμε αποτέλεσμα. Είναι τόσο απλά τα πράγματα, που γεννά έντονη ανησυχία η μη κατανόηση τους.

Οι αντιπρόσωποι, με αυτή τη λογική, είναι όχι μόνο καλοδεχούμενοι αλλά, αντιθέτως, απαραίτητοι. Με μια διαφορά. Οι αντιπρόσωποι να είναι αντιπρόσωποι. Συγγενείς Α΄ και Β΄ βαθμού που να αποδεικνύεται από δημόσιο έγγραφο. Όχι αυτός που αγόρασε το πρακτορείο κάτω από το τραπέζι. Γιατί δυστυχώς μας ξέφυγαν και 3 τέτοιοι. Και τέλος ένας αντιπρόσωπος για ένα τυπικό μέλος. Όχι ένας με 5-6 εξουσιοδοτήσεις. Διότι, όπως είπαμε, αυτός δεν ψηφίζει. Μόνο καταθέτει την καθοριστική άποψη του πρακτορείου που εκπροσωπεί. Αν λοιπόν εκπροσωπεί περισσότερους από έναν, τι θα γίνει; Θα σηκωθεί ανάλογες φορές να πει ακριβώς τα ίδια;

Και μη γλιστράτε εύκολα προς την ανευθυνότητα της ανάθεσης ευθυνών σε διορισμένους. Διότι το διάβασα κι αυτό. Να οριστούν, λέει, υπεύθυνοι σε κάθε περιοχή που θα κινητοποιούν τους υπόλοιπους. Αλλά στον Συνεταιρισμό όλοι είναι ίσοι και συνυπεύθυνοι. Αυτοί οι λίγοι «υπεύθυνοι» τι θα είναι; Πιο «ίσοι» από τους άλλους ίσους;

Και μην ανησυχείτε. Στις ψηφοφορίες που θα διεξαχθούν κατά τη Γενική Συνέλευση, θα καταγράφονται τρία αποτελέσματα. Το αποτέλεσμα των «τυπικών» μελών, που θα ανακοινώνεται όπου απαιτεί ο νόμος. Το αποτέλεσμα του συνόλου των παρευρισκομένων (μέλη και αντιπρόσωποι), που θα μετρά για την λήψη των πραγματικών αποφάσεων. Αλλά και το αποτέλεσμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τους απόντες, που θα λαμβάνεται υπόψη στην υλοποίηση των αποφάσεων. Όμως οι απόντες θα τιμωρούνται, όχι με ποινές και αποκλεισμούς, όπως κάποιοι αδίκως εκφοβίζουν. Παρά με την μεγαλύτερη τιμωρία που υπάρχει για μας. ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.

Ίσως όμως πραγματικά «τιμωρηθούν» και με πρόσθετες επιβαρύνσεις. Και ως αρχή, το κόστος της οργάνωσης της Γ.Σ. θα ανέλθει περίπου σε 15.000 ευρώ. Αυτό μπορεί να επιμεριστεί σε όλους (να αφαιρεθεί από τα προς διανομή μελλοντικά κέρδη του Σ.Ε.Π.Π.Π.) ή να επιβαρύνει αποκλειστικά τα κέρδη των αδικαιολογήτως απόντων, μιας και οι παρόντες συνεισφέρουν στη Συνέλευση με τα έξοδα μεταβίβασης τους. Εμείς είμαστε νοικοκύρηδες εμείς και θα ορίσουμε τα του οίκου μας. Εκτός κι αν η ευθυνοφοβία, μας οδηγήσει να υπακούμε σε διαταγές …αφεντικών-υπαλλήλων μας!